ساعات طلایی در عکاسی
مفهوم ساعات طلایی در عکاسی
عکاسان حرفه ای از ساعات طلایی در عکاسی به عنوان بهترین نورپردازی طبیعی در طول روز یاد می‌کنند. اگر تنها یک چیز وجود داشته باشد که بتواند یک عکس را به عکسی فوق العاده تبدیل کند یا آن را به طور کامل از بین ببرد، آن چیز نور پردازی است. شما ممکن است یک چشم انداز بی نظیر یا یک مدل پرتره عالی داشته باشید، اما بدون کیفیت مناسب نور، عکس شما کسل کننده و غیر الهام بخش خواهد شد.
خصوصا این مورد در مورد عکاسی طبیعت کاملا صادق است. زیرا روشن کردن سوژه و منظره با نور مصنوعی عملا غیر ممکن است، پس فقط به نور طبیعی وابسته هستید.
ساعات طلایی در عکاسی چیست؟
ساعات طلایی که اغلب ساعات جادویی نیز نامیده می‌شود، تقریبا اولین ساعت بعد از طلوع خورشید و آخرین ساعت قبل از غروب خورشید است. اگر چه این زمان در فصل‌های مختلف تغییر می‌کند. در این زمان خورشید حضور کمتری در آسمان دارد و نوری پراکنده و ملایم تر از نور شدید ظهر تولید می‌کند که بسیاری از ما برای عکاسی به آن عادت کرده ایم.
نورپردازی در طول ساعات طلایی نرم، ملایم و گرم است.در ساعات طلایی کنتراست بشدت کاهش پیدا می‌کند و شانس ثبت سوژه‌هایی که در سایه شدید باشند کم می‌شود. درخشندگی آفتاب با رنگ‌های گرم، احساس خوشایندی را می‌دهد و سایه‌های بلند به شما این امکان را می‌دهد که عمق و بافت را به عکستان اضافه کنید.به عنوان یکی از مزیت‌های ساعات طلایی می توان گفت در این ساعات معمولا افراد کمتری حضور دارند و شما می‌توانید با خیال راحت و بدون سر و صدا به عکاسی بپردازید.
چه زمانی از آن استفاده کنیم؟
قانون ساعات طلایی در عکاسی را می‌توان برای هر نوع عکاسی در فضای باز اعمال کرد؛ حتی برای ژانر‌های دیگر مثل عکاسی از مناظر شهری یا پرتره در فضای باز یا عکاسی معماری یا عکاسی از گل و گیاهان.
عکاسان حرفه ای به این قانون پایبندند و به آن قسم می‌خورند. بسیاری از آن‌ها آنچنان سخت این قانون را دنبال می‌کنند که حتی حاظر نیستند در ساعاتی بجز ساعات طلایی به عکاسی منظره بپردازند. شما لازم نیست تا این حد جدی باشید، اما به خاطر داشته باشید این افراد متخصص هستند و ارزش پیروی و دنبال کردن را دارند.
